Artykuły

Nieuczciwe postanowienia w umowach złotówkowych (WIBOR) – na co zwrócić uwagę?

Wróć do listy wpisów

Coraz częściej mówi się o tym, że umowy kredytowe oparte na wskaźniku WIBOR mogą zawierać tzw. klauzule abuzywne, czyli postanowienia nieuczciwe wobec konsumenta. Zgodnie z art. 385¹ § 1 kodeksu cywilnego takie zapisy nie wiążą kredytobiorcy, jeśli rażąco naruszają jego interesy i są sprzeczne z dobrymi obyczajami.

Przyjrzyjmy się najczęstszym problemom, jakie pojawiają się w umowach powiązanych z WIBOR-em.

1. Brak przejrzystego mechanizmu oprocentowania

W wielu umowach brakuje jasnego wyjaśnienia:

  • jak ustalana jest stawka WIBOR,
  • co wpływa na zmianę wysokości wskaźnika WIBOR,
  • że banki uczestniczą w ustalaniu wysokości WIBOR,
  • że WIBOR opiera się na deklaracjach, a nie na realnych transakcjach.

Efekt? Konsument nie ma możliwości samodzielnej oceny ryzyka finansowego, które bierze na siebie.

2. Przerzucenie całego ryzyka na kredytobiorcę

Nie każdy wie, ale w rzeczywistości umowy kredytu ze zmiennym oprocentowaniem przerzucają całe ryzyko zmiany oprocentowania z banku na konsumenta. Bank ma zagwarantowaną swoją marżę, a konsument w całości odpowiada za wzrost kosztu kredytu. Brak rzetelnej informacji o tym ryzyku i o możliwych alternatywach (np. kredyt ze stałą stopą) prowadzi do naruszenia równowagi kontraktowej.

3. Oderwanie od realnego kosztu pieniądza

Jeśli oprocentowanie opiera się wyłącznie na WIBOR, a ten wskaźnik w danym momencie nie odzwierciedla realnych kosztów finansowania (np. stóp NBP czy średnich depozytów), umowa przestaje być uczciwa wobec konsumenta. Kredyt może wtedy opierać się na wskaźniku podatnym na manipulacje, a nie na realnej cenie pieniądza.

4. Brak rzetelnej informacji o naturze WIBOR

Często kredytobiorcy podpisują umowę w przeświadczeniu, że WIBOR odzwierciedla rzeczywiste transakcje na rynku. Tymczasem w rzeczywistości jest to wskaźnik oparty na deklaracjach banków. Brak wyjaśnienia tej różnicy można potraktować jako wprowadzenie klienta w błąd.

Podsumowanie

Za klauzule abuzywne w umowach opartych na WIBOR można uznać postanowienia, które:

  1. nie zapewniają przejrzystego i weryfikowalnego sposobu ustalania oprocentowania,
  2. przerzucają całe ryzyko zmiany stopy procentowej na konsumenta,
  3. ukrywają dodatkowe źródła dochodu banku,
  4. nie wyjaśniają, czym w istocie jest WIBOR i jakie ma ograniczenia.

W praktyce oznacza to, że takie postanowienia nie wiążą konsumenta i mogą być skutecznie kwestionowane w sądzie.

Zapraszamy do dokonania darmowej analizy swojej umowy kredytowej.

Wyślij umowę pod adres: kontakt@pogotowiebankowe.pl lub zadzwoń +48 91 817 18 88